Prawdziwym rarytasem jest gotycka solniczka w kształcie kielicha datowana na około 1500 rok. Jest najstarszą solniczką, a zarazem jednym z najcenniejszych eksponatów w muzealnej kolekcji. Wykonana została z agatu – drogiego kamienia ozdobnego. Dekoracyjne, barwne i półprzezroczyste pasy, widoczne w strukturze kamienia, zostały doskonale wyeksponowane w kształcie naczynia, które było przeznaczone na równi do podawania soli i do podziwiania.

Bardzo wyróżnia się unikatowa para srebrnych solniczek zdobionych scenami z polowania. Powstały w Augsburgu w latach 1590-94. W XIX wieku wchodziły w skład kolekcji barona Meyera de Rothschilda, w jego posiadłości w Mentmore a Anglii.

Wśród prezentowanych przedmiotów jest pierwsza solniczka całkowicie wykonana ze złota z monogramem E umieszczonym pod koroną. Wiązany jest on z osobą księcia Ernesta II Sachsen-Coburg-Gotha (1818-1893), starszego brata Alberta, męża królowej brytyjskiej Wiktorii.

Imponujący rokokowy, porcelanowy serwis przyprawowy, został wykonany w manufakturze w Höchst około 1760 roku, należy do największych na świcie (60 x 57 cm). To ewenement i unikat w polskich zbiorach. Wyróżnia się doskonałym stanem zachowania, komplet składa się z wysokiej dekoracji środka stołu oraz czterech wolno stojących figurek z pojemnikami na przyprawy, alegorii czterech pór roku.

Zachwycający drugi okazały, rokokowy serwis przyprawowy został wykonany ze srebra w latach 1773-75 w Augsburgu. Składa się z karafek na ocet i oliwę, pojemników na sól i przyprawy sypkie oraz specjalnych uchwytów na cytryny. W Baroku te owoce uważano za wykwintne i służyły do doprawiana posiłków. Niezmierną rzadkością jest zachowanie się w dobrym stanie szklanych karafek. Obiekt ma 40 cm wysokości i waży ponad 1 kg!

W przeszłości w podróż zabierano między innymi solniczkę, którą uważano za przedmiot niezbędny w podróży. W prezentowanym zestawie srebrna solniczka znajduje się obok składanych kubków, talerza, wazki, sztućców, świecznika i nożyczek do knotów. Ten w całości złocony komplet wykonany został w XVII wieku w Augsburgu, słynącym z tego typu wyrobów. Podróżne zestawy służyły różnym celom, popularne były serwisy do kawy i herbaty. Z czasem poszerzyła się ich zawartość o artykuły do pisania w podróży, do szycia czy aptekarskie. Zwyczajem szlachetnych rodów. było aby mąż obdarował żonę takim zestawem, rankiem po nocy poślubnej. Prezentowany na wystawie komplet jest wyjątkowy także z tego względu, że zachował się kuferek podróżny, w który jest spakowany. A jest to rzadkość.

Solniczka zadziwia niezwykłym połączeniem motywu antyku i chrześcijaństwa. W dekoracji naczynia można bowiem odnaleźć chimery, postacie z morskimi potworami, głowy monstrów, uskrzydlonego Amora ale także Ewangelistów. 

Naczynia i serwisy stołowe z majoliki, powstawały na zamówienie najbardziej wymagających mecenasów, którzy doceniali splendor majolik z Urbino. Twórcy z Urbino bowiem zyskali największą sławę w Europie, a ich dekoracje starały się nie tylko konkurować, ale i przewyższać biegłość starożytnych Greków i Rzymian.

W tak dostojnym gronie znalazły też miejsce piękne i zaliczane do luksusowych, solniczki amerykańskiej firmy Tiffany. Wykonane ze szkła iryzowanego o pięknym, metalicznym blasku są tak lekkie i delikatne, że może je przesunąć lekki podmuch wiatru.