Zamurowany portal, srebrny szeląg Gustawa Adolfa z lat 1620-1634, elementy dawnych konstrukcji, szyb z końca XIII w. czy brązowa siekierka kultury łużyckiej - to tylko niektóre z obiektów odkrytych w czasie ostatnich badań archeologicznych prowadzonych na terenie zespołu Zamku Żupnego w związku z jego remontem.  Świadczą one o skomplikowanej przeszłości i unikatowym charakterze tego obiektu.
W każdej części zamku z naleziono coś interesującego. Do najciekawszych odkryć na dziedzińcu północnym zaliczyć należy ujawnienie biegnącego wzdłuż północnej ściany Zamku Środkowego fragmentu kamiennego muru, spojonego wapienno-piaskową zaprawą. Mur ten związany był z  zejściem - rampą,  na końcu której znajdował się zamurowany portal wejściowy prowadzący do zamkowych piwnic. Przeprowadzone dodatkowo badania architektoniczne ujawniły na powierzchni tego muru zachowany fragment wspornika, mogący świadczyć o tym, że całość założenia była pierwotnie przesklepiona. Obiekt datowany jest na XVII w. Tutaj znaleziono także srebrną monetę – Szeląg Ryski Gustawa Adolfa z lat 1620-1634.

Natomiast na dziedzińcu południowym natrafiono na drewniany szyb górniczy - badania potwierdziły jego powstanie między ostatnią ćwiercią XIII wieku a latami 30’ XIV wieku. Szyb ten znany jest z wcześniejszych badań prowadzonych w 1976 r. przez A. Jodłowskiego i K. Regułę.  Bardzo ciekawych informacji dostarczyły również badania prowadzone w Zamku Północnym, w sali dawnego archiwum. Były one możliwe dzięki usunięciu podłogi i znajdującej się pod nią infrastruktury technicznej. Najciekawszym znaleziskiem, będącym jednocześnie dowodem na częściowe przemieszanie badanych nawarstwień, jest brązowa siekierka kultury łużyckiej z okresu epoki brązu. Badania potwierdziły, że znajdował się tu niewidoczny obecnie, sztucznie utworzony wał obronny. Być może otaczał on pierwsze założenie obronne w postaci wczesnośredniowiecznego drewnianego gródka lub późniejszej kamiennej wieży obronnej (najstarszej części Zamku Żupnego). Na północ od wału znajdowała się fosa. Odwierty geologiczne wykazały jej dno na głębokości  160 cm pod stopą fundamentową północnej ściany. Nie można również wykluczyć, że system umocnień sięgał głębiej, zajmując część obecnych plant.

Kierownikiem badań wykopaliskowych jest archeolog Szymon Pawlikowski, kierownik Pracowni Konserwacji Zabytków w Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
X
pliki cookies

Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Istnieje możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień przeglądarki.