Nowa wystawa solniczek

Stale rozszerzana muzealna kolekcja solniczek, ma drugą salę ekspozycji. Znalazły się tam tylko najcenniejsze i najbardziej szlachetne obiekty reprezentujące style od gotyku po secesję.

Nowa wystawa prezentuje światowej klasy naczynia przyprawowe, głównie solniczki, powstałe od ok. 1500 roku do początku XX wieku. Wybrano najznakomitsze i najciekawsze zabytki z wyjątkowej kolekcji Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka, która obejmuje blisko 1000 obiektów i należy do najcenniejszych tego typu zbiorów na świecie.

Solniczki zaskakują niezwykłymi formami i różną wielkością, mienią się wspaniałymi barwami i materiałem, są ze złota, srebra, kamieni ozdobnych, najcenniejszej porcelany i szkła, tak delikatnego, że może je przesunąć lekki podmuch wiatru.

Prawdziwym rarytasem jest gotycka solniczka w kształcie kielicha datowana na około 1500 rok. Jest najstarszą solniczką, a zarazem jednym z najcenniejszych eksponatów w muzealnej kolekcji. Wykonana została z agatu – drogiego kamienia ozdobnego. Dekoracyjne, barwne i półprzezroczyste pasy, widoczne w strukturze kamienia, zostały doskonale wyeksponowane w kształcie naczynia, które było przeznaczone na równi do podawania soli i do podziwiania.

Wyróżnia się unikatowa para srebrnych solniczek zdobionych scenami z polowania. Powstały w Augsburgu w latach 1590-94. W XIX wieku wchodziły w skład kolekcji barona Meyera de Rothschilda w jego posiadłości w Mentmore. Wyróżnia się unikatowa para srebrnych solniczek zdobionych scenami z polowania.

Wśród prezentowanych przedmiotów jest pierwsza solniczka całkowicie wykonana ze złota z monogramem E umieszczonym pod koroną. Wiązany jest on z osobą księcia Ernesta II Sachsen-Coburg-Gotha (1818-1893), starszego brata Alberta, męża królowej brytyjskiej Wiktorii.

W tak dostojnym gronie znalazły też miejsce piękne i zaliczane do luksusowych wyrobów solniczki amerykańskiej firmy Tiffany. Wykonane ze szkła iryzowanego o pięknym, metalicznym blasku są tak lekkie i delikatne, że wydaje się iż może je przesunąć lekki podmuch wiatru.

Imponujący rokokowy, porcelanowy serwis przyprawowy, został wykonany w manufakturze w Höchst około 1760 roku, należy do największych, znanych tego rodzaju (60 x 57 cm). To ewenement i unikat w polskich zbiorach. Wyróżniający się doskonałym stanem zachowania, komplet składa się z wysokiej dekoracji środka stołu oraz czterech wolno stojących figurek z pojemnikami na przyprawy, alegorii czterech pór roku.

Zachwycający drugi okazały, rokokowy serwis przyprawowy został wykonany ze srebra w latach 1773-75 w Augsburgu. Składa się z karafek na ocet i oliwę, pojemników na sól i przyprawy sypkie oraz specjalnych uchwytów na cytryny. W Baroku te owoce uważano za wykwintne i służyły do doprawiana posiłków. Niezmierną rzadkością jest zachowanie się w dobrym stanie szklanych karafek.

Urodę prezentowanych na wystawie solniczek eksponuje i podkreśla aranżacja wnętrza, które wyciemniono by punktowym światłem wydobyć ich piękno i niezwykłe detale. Wyjątkowy nastrój służy kontemplacji nad solą i solniczką, których losy splecione są przecież od wieków. Służą temu opisy, które przekazują wiele interesujących faktów.

pliki cookies