Maszyny do transportu pionowego i pochylnianego

Ekspozycja prezentuje okazały kierat konny zwany węgierskim będący ulepszoną wersją kieratu saskiego. Maszyna mogła podnieść ładunek o masie ponad 2 ton z głębokości przekraczającej 300 m. Od 1861 r. kieraty konne zastępowane były przez urządzenia parowe a od 1913 r. – elektryczne. Ekspozycję uzupełniają: nadszybikowe koło hamulcowe, wał pochylniany z wózkiem oraz bęben hamulczy służący do opuszczania niewielkich ładunków. W głębi komory znajduje się model budynku szybu Wodna Góra, którym wywożono z kopalni na powierzchnię wodę.