Maszyny do transportu pionowego i pochylnianego

Okazały kierat konny zwany węgierskim to ulepszona wersją kieratu saskiego. Maszyna mogła podnieść ładunek o masie ponad 2 ton z głębokości przekraczającej 300 m. Od 1861 roku kieraty konne zastępowane były przez urządzenia parowe a od 1913 roku – elektryczne.  
Na powierzchni kieraty instalowano w kletach szybowych. Model takiej budowli i maszyny wyciągowej pracującej nad szybem Wodna Góra ustawiono obok kieratu. W głębi wyrobiska ulokowano mniejsze urządzenia transportowe: nadszybikowe koło hamulcowe, wał pochylniany z wózkiem oraz bęben hamulczy (tzw. prams), służące do opuszczania niewielkich ładunków.

We wnęce komory znajduje się czteroramienny krzyż ręczny z hamulcem i urządzeniem nadszybikowym o dwóch kołach oraz rolkami do transmisji lin. Używany był do lżejszych prac transportowych.

Ekspozycję uzupełniają osiemnastowieczne wózki kopalniane oraz nadszybikowe koła linowe o różnej średnicy.
X
pliki cookies

Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Istnieje możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień przeglądarki.