Władysław Gargul - fotograf wynalazca

Władysław Gargul
Władysław Gargul urodził się 18 marca 1883 w Bochni, (zm. 24 sierpnia 1946) był fotografem i wynalazcą. W wieku 20 lat otworzył swój pierwszy, samodzielny zakład fotograficzny. Zasłynął wprowadzając na rynek fotograficzny zatrzask elektryczny do aparatu fotograficznego, fonometr do regulacji czasu naświetlania oraz przyrząd do szybkiego kopiowania kart bromosrebrnych.
W kolejnych latach otworzył swoje zakłady w Zakopanem, Brzesku i Wiedniu po czym, przyciągnięty zapewne atrakcyjnością wielickiej kopalni, uruchomił początkowo sezonowy, a od 1918 r. stały zakład fotograficzny w Wieliczce. Od tego momentu trwale wpisał się w grono osób tworzących fotograficzną dokumentację Wieliczki z jej najcenniejszym zabytkiem jakim jest kopalnia soli.


Najstarsze „wielickie” fotografie Gargula pochodzą z ok. 1912 roku. Jednak najintensywniejszy okres jego działalności fotograficznej w Wieliczce przypada na okres międzywojenny. Pozostawił po sobie liczną grupę negatywów szklanych i fotografii dokumentujących przeszłość Wieliczki, w tym działalność organizacji społeczno – kulturalnych takich jak Towarzystwo Śpiewacze „Lutnia”, Koło Dramatyczne czy Klub Cyklistów i Motorzystów, a także bogaty zbiór pamiątkowej fotografii wykonywanej na tle szybu Daniłowicza turystom zwiedzającym kopalnię soli.