Tablica kopalniana z napisem: „Strecke Gaidarka”
Na tablicy znajdują się nazwiska i daty z lat 1878–1969. Prawdopodobnie są to nazwiska górników, którzy ołówkiem lub kredką podpisali się na tablicy. Nie jest to sytuacja wyjątkowa – w kopalni na belkach kasztów podpierających strop w komorach, na drewnianych elementach obudowy chodników często spotyka się zapisane nazwiska górników lub osób, które odwiedziły kopalnię.
Najstarsze udokumentowane grafitti to nazwisko „Johannes Baptista Bottagiso” oraz data „1590” zapisane na kaszcie w komorze Piaski Stare na i poz. wielickiej kopalni. Dlaczego podpisywano się w wyrobiskach górniczych? czy chodziło o chęć uwiecznienia swojego nazwiska, przejście do historii kopalni, zaznaczenie swojego miejsca pracy? A może nie przywiązywano do tego jakiejś szczególnej wagi. W końcu dawni górnicy robili tak już wcześniej.
Współcześnie pisanie po elementach drewnianych w kopalni traktowane jest raczej jako przejaw bezmyślnego wandalizmu, ale stare napisy mają swoją szczególną wartość, nie tylko jako swoista „pamiątka”. Odnajdywane nazwiska należały nie tylko do prostych robotników, ale często byli to miernicy i osoby dozoru górniczego, znane ze źródeł archiwalnych, zasłużone dla rozwoju wielickiej kopalni.
Dziś takie podpisy są dokumentowane, tym bardziej że podczas niektórych remontów i przebudów wyrobisk ulegają zniszczeniu. Czasami przy nazwisku górnika, który jakiś czas później zmarł, dorysowywano krzyżyk, analiza napisów, a zwłaszcza dat może pomóc w określeniu czasu powstania i użytkowania wyrobiska. Informacje umieszczone na drewnianej obudowie kaplicy św. krzyża na poziomie III pozwoliły na określenie czasu, kiedy kaplica ta przestała pełnić funkcje sakralne. Górnicy podpisywali się posługując się zwykle ołówkiem, kagankiem (przez okopcenie), nadpalonym kołkiem drewnianym, kredą lub farbą. Zwyczaj ten kontynuowany jest przez niektórych górników do dzisiaj, choć dotyczy raczej rejonów kopalni, do których turyści nie mają dostępu.
Współcześnie pisanie po elementach drewnianych w kopalni traktowane jest raczej jako przejaw bezmyślnego wandalizmu, ale stare napisy mają swoją szczególną wartość, nie tylko jako swoista „pamiątka”. Odnajdywane nazwiska należały nie tylko do prostych robotników, ale często byli to miernicy i osoby dozoru górniczego, znane ze źródeł archiwalnych, zasłużone dla rozwoju wielickiej kopalni.
Dziś takie podpisy są dokumentowane, tym bardziej że podczas niektórych remontów i przebudów wyrobisk ulegają zniszczeniu. Czasami przy nazwisku górnika, który jakiś czas później zmarł, dorysowywano krzyżyk, analiza napisów, a zwłaszcza dat może pomóc w określeniu czasu powstania i użytkowania wyrobiska. Informacje umieszczone na drewnianej obudowie kaplicy św. krzyża na poziomie III pozwoliły na określenie czasu, kiedy kaplica ta przestała pełnić funkcje sakralne. Górnicy podpisywali się posługując się zwykle ołówkiem, kagankiem (przez okopcenie), nadpalonym kołkiem drewnianym, kredą lub farbą. Zwyczaj ten kontynuowany jest przez niektórych górników do dzisiaj, choć dotyczy raczej rejonów kopalni, do których turyści nie mają dostępu.