Skarb groszy praskich
Czas wybicia: I poł. XIV w., miejsce wybicia: Kutná Hora, Czechy, materiał: srebro
Depozyt obejmuje 180 monet – srebrnych groszy praskich Wacława II i Jana I Luksemburskiego w naczyniu glinianym z pokrywką. Na awersie monet Jana I Luksemburskiego w polu znajduje się korona, a wokół dwa otoki. W otoku wewnętrznym widoczny napis: IOHANNES PRIMVS (Jan Pierwszy). W otoku zewnętrznym: DEI GRATIA REX BOEMIE (z Bożej łaski król Czech). Napisy są zwieńczone krzyżem, a otoki mają obwódki.
Odkrycie skarbu w Wieliczce
W 2009 r. na terenie Rynku Górnego w Wieliczce prowadzono prace wykopaliskowe o charakterze ratowniczym w związku z przebudową płyty rynku oraz wymianą infrastruktury technicznej w przylegających doń ulicach. Depozyt został znaleziony w rejonie obudowy studni miejskiej. Badania prowadziło Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka na zlecenie Urzędu Miasta i Gminy Wieliczka.
Jedna z ważniejszych monet średniowiecznej Europy
Grosze praskie emitowane były przez władców czeskich w latach 1300–1547 i stanowiły jedną z ważniejszych monet obiegowych ówczesnej Europy. Było to możliwe ze względu na pozyskiwanie dużych ilości srebra w kopalni w Kutnej Horze, co pozwalało na wybijanie monet w milionach egzemplarzy. W czasach Wacława II zużywano 50 ton srebra rocznie, wytwarzając 14 milionów sztuk monet. Grosz praski w Polsce nazywany był groszem czeskim lub groszem szerokim. Kazimierz Wielki wprowadził do obiegu, analogiczny do czeskiego, grosz krakowski, jednak ze względu na brak dostępu do dużych ilości kruszcu miał on raczej znaczenie prestiżowe.
Opis obiektu
Wszystkie monety wybito w srebrze. W większości zachowały się one w dobrym stanie, a ich legendy są czytelne. Na awersie monet Wacława II w polu znajduje się korona, a wokół dwa otoki z napisami. W otoku wewnętrznym widoczny napis: WENCEZLAVS SEC VNDVS (Wacław Drugi). W otoku zewnętrznym: DEI GRATIA REX BOEMIE (z Bożej łaski król Czech). Napisy są zwieńczone krzyżem, a otoki mają obwódki.
Depozyt obejmuje 180 monet – srebrnych groszy praskich Wacława II i Jana I Luksemburskiego w naczyniu glinianym z pokrywką. Na awersie monet Jana I Luksemburskiego w polu znajduje się korona, a wokół dwa otoki. W otoku wewnętrznym widoczny napis: IOHANNES PRIMVS (Jan Pierwszy). W otoku zewnętrznym: DEI GRATIA REX BOEMIE (z Bożej łaski król Czech). Napisy są zwieńczone krzyżem, a otoki mają obwódki.
Odkrycie skarbu w Wieliczce
W 2009 r. na terenie Rynku Górnego w Wieliczce prowadzono prace wykopaliskowe o charakterze ratowniczym w związku z przebudową płyty rynku oraz wymianą infrastruktury technicznej w przylegających doń ulicach. Depozyt został znaleziony w rejonie obudowy studni miejskiej. Badania prowadziło Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka na zlecenie Urzędu Miasta i Gminy Wieliczka.
Jedna z ważniejszych monet średniowiecznej Europy
Grosze praskie emitowane były przez władców czeskich w latach 1300–1547 i stanowiły jedną z ważniejszych monet obiegowych ówczesnej Europy. Było to możliwe ze względu na pozyskiwanie dużych ilości srebra w kopalni w Kutnej Horze, co pozwalało na wybijanie monet w milionach egzemplarzy. W czasach Wacława II zużywano 50 ton srebra rocznie, wytwarzając 14 milionów sztuk monet. Grosz praski w Polsce nazywany był groszem czeskim lub groszem szerokim. Kazimierz Wielki wprowadził do obiegu, analogiczny do czeskiego, grosz krakowski, jednak ze względu na brak dostępu do dużych ilości kruszcu miał on raczej znaczenie prestiżowe.
Opis obiektu
Wszystkie monety wybito w srebrze. W większości zachowały się one w dobrym stanie, a ich legendy są czytelne. Na awersie monet Wacława II w polu znajduje się korona, a wokół dwa otoki z napisami. W otoku wewnętrznym widoczny napis: WENCEZLAVS SEC VNDVS (Wacław Drugi). W otoku zewnętrznym: DEI GRATIA REX BOEMIE (z Bożej łaski król Czech). Napisy są zwieńczone krzyżem, a otoki mają obwódki.