Miedziana siekiera

miedziana siekiera
czas powstania: neolit, 4150–3500 BC/ kultura: grupa wyciąsko-złotnicka cyklu
lendzielsko-polgarskiego/ miejsce odkrycia: Zakrzów, stanowisko 8/ wymiary:
długość: 12,6 cm, szerokość: 4,5 cm, grubość: ok. 1 cm
 
Siekiera została odlana z miedzi, najprawdopodobniej w dwuczęściowej formie. Wskazują na to pozostałości szwów widoczne na grzbiecie zabytku. Siekierę odkryto na terenie wsi Zakrzów, gm. Niepołomice, w trakcie badań wykopaliskowych prowadzonych przez Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka w 2015 r. Tego typu zabytki odkrywane są przeważnie jako wyposażenie grobowe lub jako znaleziska luźne.
 
Cechy stylistyczne prezentowanego eksponatu wskazują możliwość powiązania go z wschodnioalpejskim ośrodkiem metalurgicznym czy wręcz traktowania jako import z tego regionu. Jednakże, w związku z tym, iż odkryto na stanowisku 8 w Zakrzowie tygle do przetopu miedzi, istnieje możliwość, że został on odlany na miejscu, np. ze zniszczonych i przetopionych innych przedmiotów.