LOKALIZACJA ZAMEK ŻUPNY
Nowe nabytki Muzeum można już oglądać na wystawie w Zamku Żupnym w Wieliczce. Pochodzą one z kolekcji amerykańskich, niemieckich i austriackich, jak również krajowych. Muzeum zaprasza. Kolekcja solniczek jest najbardziej dynamicznie rozwijającym się zbiorem Muzeum. Jest też jedną z najcenniejszych na świecie. W ostatnim czasie wielickie zbiory powiększyły się o nowe naczynia na sól. Wystawa jest czynna do końca roku 2020.
Obiekty pochodzą z kolekcji amerykańskich, niemieckich i austriackich, ale również z krajowych prywatnych zbiorów rodzin krakowskich. Wiele z nich było wystawianych na ważnych pokazach międzynarodowych w Nowym Jorku czy Maastricht, podczas największych światowych targów sztuki TEFAF. Ostatnie lata to czas inwestowania przez Muzeum w zakupy na światowym rynku sztuki, o niespotykanej wcześniej skali. Ich efekt, dzieła o znakomitej klasie artystycznej, zaprezentuje wystawa.

Pokaz nabytków na piętrze wielickiego zamku – planowany jest jako zmienny, aby móc wyeksponować wszystkie znaczące muzealia. Zwiedzający aktualnie mogą podziwiać wspaniały komplet 6 figurek porcelanowych górników z najstarszej manufaktury porcelany europejskiej (Miśnia, ok. XVIII w.), dwa okazy unikatowych srebrnych solniczek latynoamerykańskich z doby baroku (powstałych w Peru i Gwatemali), pozłacane naczynie do przypraw tworzące wraz z zestawem sztućców i łyżeczek, osobisty komplet należący do księżniczki pruskiej Philippine Auguste Amalie von Brandenburg-Schwedt (1745-1800). Takie komplety rzadko zachowywały się w całości. Augsburscy złotnicy, którzy go wykonali, słynęli z ich wyrobu na świecie.

Para solniczek z puttami

Ta porcelana stołowa wytwarzana w cesarskiej manufakturze w Wiedniu za panowania Marii Teresy Habsburg znakomicie realizuje rokokowe zamiłowania do wyszukanego, dynamicznego efektu wizualnego. W asymetrycznych solniczkach wspaniale łączy się rzeźbiarskość i funkcjonalność. Dzieła pochodzą z kompletu czterech pór roku, na co wskazują atrybuty trzymane przez putta, np. sierp dla alegorii lata. Solniczka powstała w ok. 1760 roku.

Porcelanowe figurki górników

Wspaniały komplet 6 figurek porcelanowych górników z najstarszej manufaktury porcelany europejskiej- Miśni. Rzeźby z serii opartej na rycinach Christopha Weigela (wyd. Norymberga 1721 r.), uważa się za mistrzowski popis Johanna Joachima Kaendlera. Ten kierownik artystyczny manufaktury w Miśni zapoczątkował europejską modę na porcelanowe figurki. Elegancko upozowane postacie muzyków i górniczej kadry prezentują różnice stopni w hierarchii, widoczne w ubiorze i trzymanych akcesoriach. Wpływ na tematykę górnicza w porcelanie miało duże znaczenie gospodarczo-społeczne wydobycia kopalin w Saksonii, która połączona była unią personalną z Polską w 1 połowie XVIII wieku. Jej specjaliści górniczy zarządzali również kopalniami w Wieliczce i Bochni.

Solniczki z przedstawieniami pary tureckiej

Doskonałej klasy przedstawienia pary tureckiej są świetnym przykładem finezyjnych figurek porcelanowych, o których mawiano, że najlepiej oddają urok epoki rokoka. Słynęła z nich zwłaszcza manufaktura w Miśni, najstarsza europejska wytwórnia porcelany. Można z nich było tworzyć różne kompozycje pośrodku stołu, aby bawić biesiadników i dać im temat do rozmowy. Zachęcały do tego zwłaszcza tematy z egzotycznych krajów Wschodu, które przez wieki pozostawały niedostępne Europejczykom. Malownicze pojemniki używano do podawania słodyczy lub przypraw.

Solniczka z Gwatemali

To wyjątkowo rzadki przykład solniczki srebrnej z Gwatemali (znakowany cechą Santiago de Guatemala), jedyny znany w Europie. Niezwykła jest forma zbiornika na sól, zamkniętego wizerunkiem maszkarona. Tego rodzaju naczynia często występowały w parach, które z czasem rozdzielano. Obiekt pochodzi z najbardziej prestiżowej kolekcji sreber gwatemalskich w Europie, Don Antonio de Cavero y Lataillade.

Solniczka z Peru

Solniczka powstała w Peru, w ok. 1770 roku (wtedy to było Wicekrólestwo Peru). Wraz z drugą  zakupioną w Ameryce Południowej (Gwatemala, ok. 1775). Obie to unikatowe okazy solniczek latynoamerykańskich.

Zestaw ze sztućcami

Pozłacane naczynie do przypraw tworzące wraz z zestawem sztućców i łyżeczek, osobisty komplet należący do księżniczki pruskiej Philippine Auguste Amalie von Brandenburg-Schwedt (1745-1800). Niektórzy członkowie suwerennych dynastii środkowej i południowo-wschodniej Europy, nigdy nie podróżowali bez swojego zestawu sztućców, tzw. Mundzeug. Takie komplety rzadko zachowywały się w całości. Augsburscy złotnicy słynęli z ich wyrobu.
X
pliki cookies

Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Istnieje możliwość wyłączenia cookies za pomocą ustawień przeglądarki.