Św. Barbara

Wizerunek św. Barbary
Czas powstania: ok. 1505 r., miejsce powstania: Norymberga, Niemcy, autor Hans Baldung zwany Grien, uczeń Albrechta Dürera, technika: drzeworyt
 
Legenda o Świętej Barbarze
Barbara pochodziła z pogańskiej rodziny z Heliopolis. Ojciec Dioskuros wysłał ją na naukę do Nikomedii. Tam zetknęła się z chrześcijaństwem i przyjęła nową wiarę. Gdy ojciec dowiedział się o tym usiłował ją zmusić do wyparcia się wiary. Kiedy to nie poskutkowało, doniósł na nią do władz prześladujących chrześcijan. Została uwięziona w wieży, gdzie przed śmiercią objawił się jej anioł przynosząc kielich i hostię. Wieża i kielich to atrybuty świętej. Zginęła śmiercią męczeńską ścięta mieczem przez własnego ojca.
 
Św. Barbara szczególną patronką
Jest patronką dobrej śmierci i osób wykonujących niebezpieczne zawody – górników, hutników, flisaków, marynarzy, rybaków, żołnierzy. Św. Barbara patronuje również Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
 
Technika drzeworytu
Technika ta, chociaż znana była w starożytności, to upowszechniła się w średniowieczu, notując szczególny rozkwit w XV i XVI wieku. Jako technika druku wypukłego powstaje przez wycięcie kompozycji w klocku drewnianym za pomocą dłutek. Ma swoje ograniczenia technologiczne związane z drewnem, ale wybitni artyści tej epoki je przełamują i tworzą dzieła pełne niuansów w oddaniu modelunku i światłocienia.  Aby uzyskać odbitkę, wyrytowany klocek powleka się farbą i odciska pod prasą. Farba zostaje przeniesiona na papier z partii wypukłych tej wyrytowanej deski. Proces odbijania można wielokrotnie powtarzać, co pozwala na uzyskanie licznych drzeworytów, nawet po latach od wykonania matrycy. Jednak drewniany klocek zużywa się podczas odbijania i im późniejsza odbitka, tym gorsza jakość druku. Z czasem zwłaszcza cieniutkie, wypukłe linie w drewnie ulegają zniszczeniu i mogą się wyłamywać. Zmiany te można dostrzec także na wielickim drzeworycie w górnej krawędzi kompozycji.
 
Jak poznać, który z dwóch takich samych drzeworytów jest starszy
Należy uważnie prześledzić delikatne partie rysunku, porównując je ze sobą.  Ta odbitka, która nie ma uszkodzeń lub ma ich mniej jest starszą.

Opis grafiki
Świętą wyobrażono jako postać siedzącą o długich, rozwianych włosach, w koronie na głowie i w bogatym stroju. Przedstawiono ją wraz z jej atrybutami wieżą i kielichem, na tle łąki i pagórkowatego krajobrazu, z płynącą w oddali łodzią żaglową.

Wymiary: wysokość: 24 cm, szerokość: 16,2 cm